“Can you help me, Anton?” Sarah asked. Alam niyang kahiya-hiya ang ginagawa niya, pero desperado na siya. “Napakaraming prolema sa rancho at wala akong ibang malalapitan.”
“And you trust me?” tanong ng binata.
Totoong kailan lang sila nagkakilala at kakaunti ang alam nila sa isa’t isa, but somehow...
“Yes,” she sincerely replied.
“Are you willing to do anything for the ranch?”
Parang gusto niyang kabahan sa seryosong tono nito. Napalunok ang dalaga bago tumango.
Pinakatitigan siya ni Anton at saka ngumiti. “Then marry me, Sarah.”
0 comments:
Post a Comment